Maak jij deze 10 fouten ook?

Fout 1: geld wegsmijten aan dure manden

Het is een kapitale fout evenlang te tobben over de aankoop van een kattenmand dan over de aanschaf van je eigen bed. Het doet pijn als je die (te duur betaalde) mand ziet wegkwijnen van eenzaamheid. Terwijl ze hunkert naar een beetje lichaamswarmte, wordt ze straal genegeerd door je kat die zich ondertussen op de meest onmogelijke plekjes drapeert. Wist jij veel dat katten liever dutten op doorhangende oppervlakten, dat ze graag op veilige hoogte(s) kamperen en dat ze gesloten manden met slechts 1 ingang wantrouwen. Je luxebeest neemt trouwens al genoegen met het kartonnen afval van je internetaankoop.

Fout 2 : eet- en drinkkommetjes naast elkaar plaatsen

Dit druist in tegen het instinct van katten omdat ze liever niet drinken in de nabijheid van hun eten. Water in de nabijheid van een prooi kan vervuild of besmet zijn. Nu hoor ik je opperen dat onze huiskamer in de verste verte niet op een wilde savanne lijkt, maar je kat heeft ontegensprekelijk wilde genen. Aanvaard het gewoon en laat voldoende afstand (minimum 2 meter) tussen het eet- en drinkplekje. Bied ook op verschillende plekken water aan om ervoor te zorgen dat je kat voldoende drinkt. In het wild haalden katten hun vocht grotendeels uit prooien. Vandaag krijgen veel katten droogvoer voorgeschoteld, eventueel aangevuld met natvoer.

Fout 3 : te weinig krabmogelijkheden voorzien

Velen hebben het gehad met die lelijke gedrochten van krabpalen, maar dat is geen excuus om je huistijger(s) het genot van een goede beurt te ontzeggen. Katten hebben zo hun eigen redenen om hun nagels ergens in te planten en stress management is er eentje van. Als je voldoende vertikale en horizontale krabmeubels in alle ruimtes voorziet, bewijs je ook je interieur een dienst omdat er minder risico op collateral damage is. Vandaag vind je trouwens stijlvolle of discrete krabmeubels die perfect blenden met je inrichting. Je kan zelfs al uit de voeten met een gewone mat, zowel op de grond als tegen de muur.

Fout 4: te kleine kattenbakken aanschaffen

Over de ontlasting van onze katten wordt er heel wat gedebatteerd op allerlei online fora. We verlangen nu eenmaal allemaal naar stevige en geurloze projectielen. Maar even belangrijk is de grootte van je kattenbak. Minstens anderhalve keer de lengte van je tijger zodat hij in alle comfort z’n inleidende dansjes kan uitvoeren alvorens een boodschap te placeren. Fijn zand als kattenbakvulling is aanbevolen, heerlijk om te graven en zacht voor de pootjes. Het is tot slot onomstotelijk bewezen dat urine en uitwerpselen niet vanzelf verdwijnen: regelmatig opscheppen is een van de fundamenten van goed kattenbakmanagent.

Fout 5: te weinig tijd maken voor interactief spel

Verspil 15 à 20 minuten minder per dag aan apps die je zelfvertrouwen doen wankelen en investeer in quality playtime met je kat. Er is geen betere manier om met je kat te ‘bonden’ dan interactief spel. Met de hengel boots je alle fasen van de jacht na en het is een dankbare workout voor katten die het grootste deel van hun leven binnen slijten. Door hun jachtinstinct te triggeren, wakker je hun geluk aan. Speeltjes, eventueel verrijkt met catnip, zijn ook uitdagend. Berg ze wel op in een speelkoffer na een sessie, want katten geraken ze snel beu. Het is een soort van prooigewenning en door ze opnieuw aan te bieden creëer je een verrassingseffect.

Fout 6: straffen met de plantenspuit

De plantenspuit werd uitgevonden om planten te besproeien. En om elk misverstand uit de weg te ruimen heeft men zelfs het woord “plant” in de naam van het gebruiksvoorwerp toegevoegd. Toch blijven sommigen dit instrument hardnekkig gebruiken om hun kat te verjagen wanneer die het op de planten gemunt heeft. Met het risico je nog maar eens een illusie armer te maken: je kat straffen helpt niet. Integendeel, je tijger ziet het als volgt: ‘als ik met de planten rommel, krijg ik je aandacht.’ En trouwens, waarom zou je ze dat pleziertje niet gunnen? Er zijn genoeg katvriendelijke planten en ook kattengras biedt soelaas.

Fout 7: te pas en te onpas knuffelen en optillen

Maar goed dat katten onze taal niet spreken en ons rechtssysteem niet aanvaarden, anders zouden de beschuldigingen van grensoverschrijdend gedrag ons om de oren vliegen. Wordt het niet tijd de Harvey Weinstein in jezelf te beteugelen? Er is een gouden regel: het initiatief ligt altijd bij je kat. Maak jezelf klein, bied je hand aan en laat ze naar jou toekomen. Krijg je goedkeuring door een kopje of een knuffel, dan pas mag je haar C-spots aaien. De kin is bijvoorbeeld een bekende C-spot (Cat-spot). Als je een kat optilt, maai je alle grond onder haar voeten weg, een rampscenario voor de controlefreak die in je tijger schuilgaat.

Fout 8: niet letten op subtiele stress signalen

Je moet niet tot 10 kunnen tellen om te snappen dat je beter opsodemietert wanneer je kat blaast of gromt. Het zijn daarentegen de subtiele stresssignalen die je vertellen hoe je kat in haar vel zit. Denk maar aan de stand van de snorharen, een laaghangende staart, bepaalde tongbewegingen, het ritme van de vachtverzorging, bepaalde bewegingen in de vacht of de stand van de ogen. Je tijger is een controlefreak en elke verandering in de omgeving kan stress veroorzaken. Bij aanhoudende stress is een dierenartsbezoek aangeraden omdat katten steengoed zijn in het verbergen van pijn.

Fout 9: te weinig hoogtes en schuilplekken voorzien

Mensen zijn van oorspong jagers-verzamelaars en doen niets liever dan (onbeduidende) spullen in huis halen om ze vervolgens overal te stockeren. Denk als een kat en maak je huis catproof door vensterbanken, schouwen, kasten en rekken toegankelijk te maken voor je tijger(s). Timmer wat plankjes tegen de muur, zet een verhoogje bij die onbereikbare kast of plaats een coole klimboom. Katten zijn getalenteerde klimmers. Voorzie ook voldoende schuilplekjes zodat je tijger er even tussenuit kan wanneer er te veel prikkels zijn. Dat kan een vergeten hoekje zijn, een rustige kamer, een veilige plek in de hoogte of een simpele kartonnen doos. 

Fout 10: de dierenarts niet snel genoeg consulteren

“Mijn kat klaagt nooit”, zei iemand tegen me. En ja, zo zijn ze wel, onze katten. Ze vertikken het enige vorm van zwakte te vertonen. Hun genetische code is namelijk ingesteld op overleving omdat ze in het wild enkel op zichzelf konden rekenen om aan voedsel te geraken en tegelijkertijd ook het doelwit van andere roofdieren waren. Gedragsproblemen zoals onzindelijkheid kunnen indicatoren van een ziekte zijn. Ook bepaalde (aanhoudende) stress signalen kunnen wijzen op een onderliggend medisch probleem. In dat geval is de dierenarts je eerste halte en een jaarlijkse check-up is sowieso een must.

Denk als een kat

Dankzij ‘Handleiding voor een gelukkige kat’ ben ik nog meer onder de indruk van het exemplaar dat op deze redactie rondsluipt. Het is ongelooflijk dat een wild dier - qua genen verschilt de kat bijna geen haar van haar wilde voorouders - onze huiskamer op zo’n gracieuze manier heeft ingepalmd. Dit getuigt van een enorm aanpassingsvermogen. Het is dus hoog tijd dat wij ons ook een beetje aanpassen!